وهابیت تاریخ و افکار

در این کتاب، عناوینی همچون مراحل چهارگانه تاریخ تفکر اصحاب حدیث و سلفی گری، ظهور اصحاب حدیث، ظهور اشاعره و افول اصحاب حدیث، ظهور ابن تیمیه و تأسیس مکتب سلفیه، مفهوم سلفی گری و تأسیس مکتب سلفیه به چشم می خورد. نویسنده، در مقدمه کتاب می نویسد: با مراجعه به کتب ملل و نحل و فرق و مذاهب می توان به این نتیجه رسید که تا ظهور ابن تیمیه (متوفی 728ق.) مکتبی به نام سلفیه در تاریخ وجود نداشته و ایشان مؤسس مکتب سلفیه است؛ اما از آن جهت که برداشت ها و تفاسیر جدید خود را به نام سلف مطرح کرد، برای بسیاری ار اهل سنت و برخی نویسندگان شیعه، مسئله مشتبه شد و نویسندگان متعددی، ایجاد مکتب سلفیه را، همان طور که ابن تیمیه می پسندید، تا دوران صحابه پیش بردند و عملاً به گسترش اندیشه های ابن تیمیه و سلفیه کمک کردند؛ اما آنچه امروز به عنوان تفکرات سلفیه مطرح می شود، همان تفاسیر و برداشت های اشتباه ابن تیمیه از مفاهیمی همچون «توحید»، «سنت» و «بدعت» است که متأسفانه به اسم سلف مطرح می شود. وی در بخش دیگری از مقدمه کتاب با اشاره به دلیل نامگذاری مکتب ابن تیمیه به مکتب سلفیه می نویسد: باید مکتب سلفیه را مکتب ابن تیمیه نامید.

زیرا آنچه امروزه به عنوان افکار سلف و مذاهب سلفیه در منابع و رسانه ها مطرح می شود، همان افکار ابن تیمیه است که به اسم سلف به ملت ها تزریق می شود؛ اما از آن جهت که ابن تیمیه پیرو اعتقادات اصحاب حدیث است، تمامی عقاید اصحاب حدیث را می پذیرد. به پیروی از ابن تیمیه، بیشترِ سلفیان، به ویژه وهابیت، حدیث گرا بودند و همه عقاید اصحاب حدیث را پذیرفته اند. بنابراین، در این نوشته باید از اصحاب حدیث و عقاید آنها به عنوان پیشینه تاریخی مکتب سلفیه بحث کرد.

اثر حاضر از سلسله مباحث جریان شناسی سلفی گری معاصر می‌باشد. هدف نگارنده از گردآوری این مجموعه ارائه تحقیقات کاربردی و راهبردی در زمینه سلفی گری است. این نوشتار ابتدا به بیان تاریخچه پیدایش صحابه تا عصر حاضر و سپس به بررسی افکار و عقاید این گروه می پردازد و در انتها نیز به بررسی اجمالی گروه منشعب شد‌ه از آن به نام لشگر جهنگوی پرداخته می‌شود.

ازآنجاکه سپاه صحابه و لشکر جهنگوی از گروه‌های تکفیری هستند که با رویکرد خصمانه علیه شیعیان در پاکستان فعالیت دارند، برخی از دولتمردان پاکستان و عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز از چنین گروه‌هایی حمایت کردند.

«الجهادیون او التیار الجهادی هم الجماعات او الافراد الذین حملوا فکرة الجهاد المسلح ضد الحکومات القائمة فی بلاد العالم الاسلامی او ضد الاعداء الخارجیین و حملوا فکرا محددا یقوم علی مبادی الحاکمیه و قواعد الولاء والبراء و اساسیات الفکر الجهادی الشرعی المعاصر...»

(جهادیون یا جریان سلفی جهادی مجموعه یا افرادی که دارای تفکر جهاد مسلح بر علیه حکومتهای موجود در جهان اسلام وبر ضد دشمنان خارجی می باشند ودارای تفکر مشخصی که براساس مبادی حاکمیت و قواعد ولاء و براء و قواعد اساسی جهاد بنا شده است). از آنجا که کلمه جهاد کلمه مقدسی است و تنها کاربرد آن در جایی است که بحث انتشار اسلام یا دفاع از اسلام و مسلمانان مطرح می شود اختصاص دارد کابرد آن در حق گروه منحرف و مسلح که خون وجان و ناموس مسلمانان بی گناه را به سخره گرفته و به اسم اسلام و جهاد روزانه جنایاتی را مرتکب می شوند که حتی دشمنان قسم خورده مسلمانان جرات انجام آن را ندارد و چهره اسلام را خدشه دار کرده اند، ظلم به کلمه جهاد و دین مقدس اسلام که دین رأفت و رحمت است لذا تصمیم برآن شد که در ادامه مطالب تا انجایی که مقدور است از استعمال کلمه جهاد در حق این گروه تروریستی خوداریم شود و بجای استعمال اصطلاح سلفیه جهادی از اصطلاح سلفیه مسلح یا بهتر بگوئیم سلیفه ارهابی(تروریستی) استفاده خواهیم کرد.