سپاه صحابه و لشگر جهنگوی

نام این فرقه از مدرسه دارالعلوم دیوبند گرفته شده که در محلی به نام دیوبند که بخشی از شهر سهارنپور در ایالت «اوتارپرادش» بود قرار داشت. این مدرسه شبانه روزی به نام دارالعلوم که در پانزدهم محرم سال ۱۲۸۳ ق/ ۱۸۶۷ م، به وسیله شیخ قاسم ننطاوی و به کمک شیخ رشید احمد گنگوهی به عنوان حامی معنوی آن، تأسیس شد. فرقه دیوبندی از فرقه های اهل سنت به شمار می رود. متن زیر گفتاری از حجت الاسلام والمسلمین مهدی فرمانیان استاد حوزه و دانشگاه و رییس دانشکده مذاهب دانشگاه ادیان و مذاهب است که در نشستی در مرکز فقهی ائمه اطهار (علیه السلام) به بررسی «جریان شناسی فرقه های سلفی» پرداخته است. این گفتار به صورت اختصاصی توسط [شبکه اجتهاد] منتشر می گردد. این جریان در [قرن 12] در [شبه قاره هند] ظهور و بروز پیدا کرد. کسی که دیوبندیه را با تفکر [سلفی] [صوفی] به وجود آورد شاه ولی الله دهلوی است. وی هم گرایش روشنفکرانه و هم گرایش صوفیانه دارد. وی حدیث گرا است و تفکرات [حدیث گرایی] را در بین حنفیان [ماتریدیه] صوفیِ عقلگرا پخش کرد. وی در عین حال برخی از افکار ابن تیمیه را پذیرفته است. وی از آن جهت که شاه ولی الله گرایش [حنفی] و گرایش کلامی [ماتریدی] و صوفیانه دارد مورد انتقاد [وهابیت] است.

«الجهادیون او التیار الجهادی هم الجماعات او الافراد الذین حملوا فکرة الجهاد المسلح ضد الحکومات القائمة فی بلاد العالم الاسلامی او ضد الاعداء الخارجیین و حملوا فکرا محددا یقوم علی مبادی الحاکمیه و قواعد الولاء والبراء و اساسیات الفکر الجهادی الشرعی المعاصر...»

(جهادیون یا جریان سلفی جهادی مجموعه یا افرادی که دارای تفکر جهاد مسلح بر علیه حکومتهای موجود در جهان اسلام وبر ضد دشمنان خارجی می باشند ودارای تفکر مشخصی که براساس مبادی حاکمیت و قواعد ولاء و براء و قواعد اساسی جهاد بنا شده است). از آنجا که کلمه جهاد کلمه مقدسی است و تنها کاربرد آن در جایی است که بحث انتشار اسلام یا دفاع از اسلام و مسلمانان مطرح می شود اختصاص دارد کابرد آن در حق گروه منحرف و مسلح که خون وجان و ناموس مسلمانان بی گناه را به سخره گرفته و به اسم اسلام و جهاد روزانه جنایاتی را مرتکب می شوند که حتی دشمنان قسم خورده مسلمانان جرات انجام آن را ندارد و چهره اسلام را خدشه دار کرده اند، ظلم به کلمه جهاد و دین مقدس اسلام که دین رأفت و رحمت است لذا تصمیم برآن شد که در ادامه مطالب تا انجایی که مقدور است از استعمال کلمه جهاد در حق این گروه تروریستی خوداریم شود و بجای استعمال اصطلاح سلفیه جهادی از اصطلاح سلفیه مسلح یا بهتر بگوئیم سلیفه ارهابی(تروریستی) استفاده خواهیم کرد.

این کتاب هشتمین از مجموعه مباحث جریان شناسی سلفی گری با عنوان طالبان است. کتاب نحوه شکل گیری و اعلام موجودیت طالبان را بررسی نموده سیر تسلط بر مناطق مختلف افغانستان توسط آنان را پی می گیرد. سپس سیستم حکومتی آنان را به طور کامل شرح داره و قوانین و ارتباطات و دیدگاه های طالبان با جریان های سلفی را در بخش های پایانی دنبال می کند.