گوجه‌فرنگی‌های سبز

کتاب حاضر روایت‏ های متفاوتی از افراد است که به زیبایی نقطه عطفی در داستان پیدا می ‏کنند و خواننده کتاب را به یک مسیر مشخص سوق می ‏دهند. سرگذشت‏ هایی به ظاهر متفاوت که پایانی هم‏سو دارند و نویسنده به خوبی، ارتباط میان آن‏ها را ترسیم کرده است. پس معرف اثری هستیم که علاوه بر جذابیت، می ‏تواند جزو کتاب هایی باشد که به کتاب خوانی ما کمک کند و انگیزه لازم را برای رمان‏ خوانی ایجاد نماید. امید که مثل آثار قبلی نویسنده، که بسیاری از خوانندگان با آن‏ها آشنا هستند مورد توجه‏تان قرار گیرد...

«خوبان، مجموعه داستان‌هایی از تاجیکستان»، مجموعه‌ای از شش داستان کوتاه با عناوین «پیرمرد»، «خوبان»، «سه ساعت مرگبار»، «شاه اسماعیل سامانی»، «زخم زبان» و «نفس راحت» و سه نمایش نامه «فردوسی»، «راهزن و کوزه‌گر» و «پری دوشنبه» است، در سال ۱۹۸۲ برنده جایزه استروفسکی شوروی شده است.

در قسمتی از داستان «خوبان» می‌خوانیم:

«خوبان گرد و خاکی را که روی لباس هایش نشسته بود تکان داد، دست و صورتش را در آب رودخانه شست و دستی به موهای به هم ریخته اش کشید و آن ها را مرتب کرد بعد روسری اش را به سرش بست و روی کنده درختی نشست که در کنار دیوار و روبروی جاده اصلی بود. او هنوز به خودش نیامده بود که سه مرد، سوار بر اسب در جاده پیدا شدند.

خوبان از روی کنده درختی که رویش نشسته بود بلند شد و کنار جاده ایستاد. نفس نفس زدن و تپش قلبش دوباره اوج گرفت. شاخه‌های درختی را که جلویش بود را کنار زد و با دقت نگاه کرد. سریع صاحب را در بین سه مردی که سوار بر اسب بودند شناخت...».

الری کوئین کار نویسندگی را در 1929، زمانی که تب رمان پلیسی همه گیر شده بود، آغاز کرد و در همان قدم نخست، به دلیل باروری اندیشه و تخیل استثنایی خود در صف مقدم نویسندگان پلیسی جای گرفت. از 1938 تغییرات عمده ای در کار کوئین پدید آمد، او آثاری عرضه می کند که مهم ترین آن ها «ده روز شگفت انگیز» است.

الری کوئین در این داستان به کمک روانکاوی، کانون قدرت های اجتماعی ناخودآگاه را در تغییر انگیزه های شخصیت های داستان باز می نماید و از این طریق به رمان پلیسی چیزی می افزاید که تا آن زمان به وضوح وجود نداشته است.

رمان‌های چندلر پیش از آنکه داستان‌های پلیسی باشند، آثار ادبی هستند. او می‌گفت: رنگ‌مایه داستان، به غیر از عامل معما، باید از کشش دراماتیک و محتوای غنی انسانی برخوردار باشد. چندلر، در عین حال که خشونت و حادثه را به فضای داستان‌هایش راه می‌دهد، از تشریح محیط اجتماعی و توصیف تحولات روانی شخصیت‌هایش نیز غافل نمی‌شود. داستان‌های او برخوردار از روایت‌پردازی ساده و بی‌پیرایه، همراه با تصاویری شاعرانه و طنزی غافلگیرکننده است.

بانوی دریاچه چهارمین رمان بلند چندلر است و از بهترین آثار او بشمار می‌آید. مضمون این داستان برای چندلر جذابیتی خاص داشت؛ او ابتدا در 1939، آن را به صورت داستانی کوتاه به چاپ رساند. در 1943، با بسط دادن هستة اصلی داستان، رمان بانوی دریاچه را به شکل کنونی‌اش پدید آورد. استقبال خوانندگان از این رمان سبب شد که در سال 1946 کمپانی متروگلدوین‌مایر فیلمی از روی آن بسازد. کارگردان و بازیگر نقش اصلی فیلم، رابرت مونتگمری بود.