عام گرایی توحیدی و حق انسان

چگونه می‌توان اباحه‌گرایانه و با نفی ظرفیت‌ها و قابلیت‌های خدا‌بنیاد انسانی از مسئـولیت و شدن انـسان سـخن به میان آورد؟ با غایت‌زدایی و خدا‌زدایی، ذات‌گرایی و در نتیجه، توجه به حقوق و نیازهای واقعی انسان فرو می‌پاشد و در بهترین حالت نیاز به خواسته تقلیل می‌یابد.

خواسته‌هایی که می‌تواند بیگانه با نیازهای واقعی بوده و توسط صاحبان قدرت خط و ربط داده شود، اتفاقی که در جهان غرب با ظهور هیچ‌انگاری متأثر از ذات‌گرایی تـقلیل‌گرایانه و اومانیستی خدا و غایت‌زدا صورت گرفت. با سه‌‌گانۀ خدا، ذات و غایت است که غایت نهایی حیات اخلاقی و معنوی، ایمن و صلح‌آمیز مثبت، از مسیر توجه به نیازهای ذاتیِ آزادی و عدالت و در پرتو خدای قابلیت‌ساز، معنادار و با اندیشه و عمل انسانی محقق می‌شود.