خوانشی انتقادی از استخاره

در برخی از جوامع دینی، و به ویژه در ایران ما، استخاره یکی از شیوه‌های رایج برای تعیین تکلیفِ افراد در قبال انجام یا ترک کارها بوده و هست. دامنه این شیوه تا جایی است که حتی برخی از تصمیمات سیاسی به آن گره می‌خورد. ایده مرکزی استخاره این است که گویا با انجام استخاره خداوند به نحوی مداخله کرده و راه صحیح را نشان می‌دهد.
شهرت استخاره در میان متشرعه از یک سو و مستحب بودن آن از سوی دیگر، غالباً موجب نوعی تسامح در به کارگیریِ موازین و معیارهای علمی در تحلیل‌های سندی و متنیِ روایات استخاره شده است. در این اثر تلاش شده است با رویکردی انتقادی ادله استخاره و موضوعات مرتبط با آن بررسی شود. مؤلف به دنبال آن است که نشان دهد روایات و ادله مربوط به استخاره دچار ضعف سندی هستند. «بررسی کامل انواع استخاره و موضوعات مرتبط با آن» در کنار «رویکرد انتقادی» ما را با پژوهشی جذاب و خواندنی درباره استخاره مواجه کرده است.