فلسفه راولز

ششمین شمارگان از این مجموعه، مقدمه‌ای است بر فلسفه‌ی سیاسی “جان راولز” که برای دانشجویان دوره‌ی لیسانس و خوانندگان غیر متخصص نوشته شده و طی آن فلسفه‌ی سیاسی، عدالت انصافی و لیبرالیسم سیاسی از دیدگاه این فیلسوف، معرفی شده است.

به تصریح نگارنده: “مهم‌ترین اثر راولز صرفا به صورت‌بندی نظریه‌ای در باب عدالت و دفاع از آن می‌پردازد. نظریه‌ای که او خود بدان عدالت انصافی، نام داده است. نظریه‌ای در باب عدالت، یک اثر مثال‌زدنی از جهت استدلال‌پردازی فلسفی است. راولز در نظریه‌ای در باب عدالت، نه تنها کار نقادانه‌ی پیش‌نهادن استدلال‌هایی خلاقانه و مجاب‌کننده علیه مهم‌ترین شرح‌های عدالت را در روزگار ما انجام می‌دهد، بلکه علاوه بر آن سلسله‌ای از ملاحظات خلاقانه را با تخیل قوی به نفع نظریه‌ی خودش به کار می‌گیرد.

این ترکیب نقد و استدلال نیرومند با خلاقیت و بصیرت، معیار تازه‌ای در فلسفه‌ی سیاسی به دست داد؛ از این جهت، راولز مبحث فلسفه‌ی سیاسی را متحول کرد. نظریه‌ای در باب عدالت، علاوه بر این و شاید مهم‌تر آز آن، نشان از نوعی بلندپروازی فکری داشت که سال‌ها بود از حوزه‌ی نظریه‌پردازی سیاسی رخت بربسته بود. پیش از راولز، بیش‌تر نظریه‌پردازی‌های سیاسی در حوزه‌های دانشگاهی کاملا بخش‌بندی و تفکیک شده صورت می‌گرفت. از جهات بسیاری، نظریه‌ای در باب عدالت، این حال و هوا را عوض کرد. علاوه بر این نظریه‌ای در باب عدالت، در نگاه عده‌ی زیادی بازگشتی بود به فلسفه‌ سیاسی کلان و سیستماتیک. راولز در لیبرالیسم سیاسی، دفاع قانع‌کننده‌ای از رد پروژه‌ی فلسفه‌ی سیاسی لیبرالی عرضه کرد”.