بانکدار فقرا

در سال 1983 محمد يونس «بانک گرامين» را باهدف اعطای وام های بسيار نا چيز به فقيرترين قشر مردم بنگلادش تاسيس کرد و 23 سال بعد به پاس خدماتی که برای ريشه کن کردن فقر انجام داد ، جايزه صلح نوبل را دريافت نمود. اين کتاب به داستان الهام بخش زندگی مردی پرداخته که دريافته بود حتی وام های اندک نيز می تواند زندگی فقيرترين انسانها را تغيير دهد .
يونس با حمايت از ايده های کار آفرينانه و کسب و کارهايی که افراد با راه اندازی آنها می توانستند برای هميشه خود را از چنگال فقر نجات دهند ، به کمک فقرا شتافت. در سال 1976 بود که يونس از پول خود ، 27 دلار به 42 نفر از ساکنين يک روستای کوچک وام داد و همين اتفاق منجر به تاسيس « بانک فقرا» گرديد.

اين روستائيان براي خريد مايحتاج کسب و کار بسيار ابتدايی خود ، تنها به چند دلار ناقابل نياز داشتند . اين وام ناچيز به آنها کمک کرد تا خود را از چرخه‌ی فقری که گرفتارش بودند نجات دهند . يونس با اين باور که دريافت اعتبار حق مسلم همه آنهاست راه حل خود را برای کمک به فقرای سراسر جهان پيشنهاد داد : متناسب با وضعيت فقرا به آن ها وام دهيد آنها را با اصول مالی ضروری آشنا سازيد و بعد با چشمان خود ببينيد که فقرا چطور به خودشان کمک خواهند کرد.
ايده های يونس کار ساز بود .«بانک گرامين » در مجموع شش بيليون دلار به هفت ميليون خانوار در مناطق روستايی بنگلادش اعطای وام کرد . امروز بيش از 250 بانک و موسسه مالی در (تقريبا) صد کشور برنامه های اعتباری را که بر گرفته از اصول گرامين است اجرا می کنند . اين بانک ها دست به دست هم داده اند تا ريشه های فقر را از اين جهان خاکی بيرون بکشندو برای هميشه بخشکانند.