ریشه های تشیع شمال هند در ایران و عراق

هند، همچون ایران، یکی از دو موطن دین و فرهنگ آریایی در آسیا، و یکی از سه بستر تمدن در این سوی جهان است؛ اما دست تقدیر، سرنوشت این دو را هماره به یک سیاق قلم نزده است. این حقایق همه محتاج چون و چرای فراوان، و دربر دارنده دانستنی های ارزنده است.

از سوی دیگر، هند دست کم موطن چهار دین از یازده دین تاریخی و زنده جهان و مامن سواد اعظم زرتشتیان کنونی و پذیرنده درصد قابل ملاحظه ای از پیروان اسلام و مسیحیت، به ویژه رستنگاه پررونقی برای عرفان و تصوف است.

تاریخ هند، مانند هرجای دیگر، تا حدود زیادی تاریخ ادیان آن سرزمین است و در کار مطالعات ادیان، تاریخ هر دین بخشی از مهم ترین داده ها را درباره آن دین برمی نماید. کتاب تاریخ هند در دو جلد نگاشته و چاپ شده است. نویسنده جلد نخست، خانم پروفسور رومیلا تاپار از تاریخ شناسان به نام هند و متخصص در تاریخ هند باستان است.

وی در دانشگاه پنجاب هند دانش آموخته و دکتری خود را ای.ال بشام از برجسته ترین عالمان دین و فرهنگ و تاریخ هند در مرکز مطالعات شرقی و آفریقایی در لندن گذرانده است. تاپار در دانشگاه لعل نهرو در دهلی نو کرسی استادی را احراز کرده و علاوه بر این استاد مدعو دانشگاه های کرنل، دانشگاه پنسیلوانیا و کالج فرانسه در پاریس بوده است. همچنین او رئیس کنگره تاریخ هند در سال 1983، عضو وابسته آکادمی بریتانیا در سال 1999 و عضو افتخاری چند دانشگاه معتبر دیگر در جهان است.

از وی هفده تالیف، چهار اثر تصحیح متن و مقالات و مدخل های متعدد منتشر شده است. نویسنده دومین مجلد از این کتاب که به تاریخ متاخر هند می پردازد، تاریخ شناس انگلیسی، توماس جورج پرسیوال اسپیر است. نام او را به عنوان تاریخ دانی فاضل در حوزه تاریخ اجتماعی هند جدید می شناسند. او بیشتر عمرش را در هند زندگی و تدریس کرده است. در دانشگاه کمبریج و کالج سنت استفان نیز تدریس داشته و منصب هایی را نیز در دولت هند احراز کرده است.